“Nowa pozycja Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego jest kierowana przede wszystkim do rodziców i opiekunów dzieci z autyzmem. Autorka podkreśla jak trudnym zadaniem jest wychowanie dziecka w spektrum – dzielenie czasu pomiędzy pracę, życie rodzinne, znajomych z jednoczesnym uwzględnieniem zróżnicowanych potrzeb dziecka z wyzwaniami rozwojowymi stanowi nie lada szkołę życia.

Autorka książki pragnie w przystępny sposób przybliżyć narzędzia pomocne w planowaniu wsparcia dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Victoria M. Boone obiecuje, że dzięki tej pozycji czytelnik lepiej zrozumie powody występowania niektórych zachowań dzieci z ASD i lepiej pozna ich sposób komunikacji. Prezentuje te aspekty podejścia SAZ (Stosowana Analiza Zachowania), które wykorzystują pozytywne metody i opierają się na rozwijaniu mocnych stron dziecka.

Rozpoczyna od omówienia podejścia SAZ i podkreśla, że za pomocą obserwacji umożliwia ono odczytanie ukrytych w zachowaniu komunikatów. Gdy zachowanie mówi głośniej niż słowa, SAZ zachęca do wcielenia się w rolę detektywa i za pomocą prostych narzędzi pomaga rozszyfrować jego znaczenie. Kolejne rozdziały przybliżą czytelnikowi pojęcia wzmocnień i kar, podkreślając fakt, że stosowanie tych ostatnich nie jest dobrą metodą uczenia, a znacznie bardziej skuteczna będzie pozytywna motywacja. Zwraca się w nich uwagę również na różnicę między wykorzystywaniem motywacji a przekupstwem.

Książka przybliża metody pomocne w pracy z trudnymi zachowaniami, uczeniem zachowań złożonych z wielu kroków oraz rozwijania społecznych umiejętności dziecka z ASD. Wreszcie podkreśla wagę współpracy rodziców, specjalistów i nauczycieli we wspieraniu dzieci z wyzwaniami rozwojowymi.

Każdy rozdział zawiera omówienie proponowanych narzędzi i technik w praktyce w oparciu o przykład oraz refleksje dotyczące oceny ich skuteczności. Dużą wartość książki stanowią dodane na końcu wzory kwestionariuszy oraz dodatkowy słowniczek pojęć. Całość jest napisana przystępnym językiem i może być bardzo pomocna dla odbiorców.”

Książkę recenzowała – Katarzyna Pęczak, trenerka Fundacji Pomoc Autyzm